Δύο μοιραίες συμφωνίες
(1)Ζυρίχης-Λονδίνου για το Κυπριακό
(2)Των Πρεσπών για το δήθεν Μακεδονικό
Γράφει ο
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΟΙΡΙΣΚΛΑΒΟΣ
Ταξίαρχος Δ/Β ε.α.
1. Mε τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που υπογράφηκαν στο Λονδίνο την 20/2/1959 η Κύπρος υποτίθεται ότι απέκτησε την ανεξαρτησία της και θα ήταν σήμερα ένα ανεξάρτητο κράτος. Το προδοτικό πραξηκόπημα κατά του Μακαρίου που επακολούθησε δίνει τη χαριστική
βολή στις συμφωνίες,που προέβλεπαν ως εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία να εισβάλει και να εδραιωθεί έκτοτε στο μαρτυρικό νησί. Αλλά ας παρακολουθήσουμε τα γεγονότα όπως τα κατέγραψε η Ιστορία Στις 20/2/1959 οι αείμνηστοι Κ. Καραμανλής και ο Εθνάρχης Μακάριος αλληλοασπαζόμενοι τηλεγραφούσαν από το Λάνκαστερ χάουζ σε Αθήνα και Λευκωσία... (επετεύχθη σμφωνία).
Μια εβδομάδα αργότεραερα ο Κ. Μητσοτάκης στο Ελληνικό κοινοβούλιο (δήλωνε «...δια την επίτευξη των συμφωνιών αυτών χρησιμοποίησε η Ελλάς το πιστόλι στον κρόταφο του Εθνάρχου». (Πρακτικά βουλής 27/2/1959). Προφανώς θα είχε ενημερωθεί γι αυτά που ο Μακάριος είπε όταν εκλήθη εις το Λονδίνο και του εζητήθη η υπογραφή του για τη συμφωνία....«είχα την εντύ-
πωση ότι εκλήθην να συζητήσω μία λύση του κυπριακού και όχι να υπογράψω ό,τι εσείς οι τρείς Κυβερνήσεις αποφασίσατε. Με φέρνετε σε δύσκολη θέση όταν μου λέτε “Δέξου τη συμφωνία ή απόρριψέ την”...»
Στις 23/2/1959 οι ...πατέρες του έθνους συνεδριάζουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο Συνεδρίαση (Ν’Θ’’23/2/1959)
με προεδρεύοντα τον αείμνηστο Κ. Γ. Ροδόπουλο για να ακούσουν ανακοινώσεις επί του Κυπριακού. Στο βήμα, ο Κ. Καραμανλής. Λίγο μετά τις πρώτες ανακοινώσεις η Αντιπολίτευση καταθέτει δύο ξεχωριστές προτάσεις δυ-
σπιστίας εκ των οποίων η πρώτη «Δια την εν γένει διαχείριση του Κυπριακού ζητήματος,». Την υπογράφουν οι:
-Σοφοκλής Βενιζέλος Αρχηγός των Φιλελευθέρων
-Σ Μαρκεζίνης
-Σ Στεφανοπουλος
-Η, Τσιριμώκος
-Ι, Πασαλίδης Αρχηγός της Ε,Δ,Α.
- Α, Μπριλάκης
-Β Εφραιμίδης και
-Στ, Ηλιόπουλος
Για τη συζήτηση των προτάσεων ορίστηκε η 25/2/1959 (Συνεδρίαση Ξ)
Τον λόγο πήρε πρώτος ο Βενιζέλος:
«....Διερωτάται κανείς γιατί επί 4 έτη συνετηρήθη ο ηρωϊκός αγών της ΕΟΚΑ, Προς τι αι τόσαι θυσίαι, οι απαγχονισμοί, αι διώξεις, οι εμπρισμοί και αι οικονομικαί καταστροφαί εφόσον η κυβέρνηση ήτο αποφασισμένη να
δεχθεί τουςΤούρκους, δια τη δοθείσης λυσεως, ως συνκυριάρχους επί της νήσου... Η Κυβέρνηση δια διεθνούς πράξεως απεμπόλησε εις το διηνεκές την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Υπεγράψαμεν την αλυσσοδεμένην ανεξαρτησίαν. Η Κυβέρνηση διέπραξε και άλλο τεράστιο σφάλμα δεχθείσα την παραχώρηση βάσεων εις τους Άγγλους με κυριαρχικά επ’αυτών δικαιώματα. Κύριοι βουλευταί δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, προβλέπω όμως ότι αι υπογραφείσαι συμφωνίαι — θα αποδειχθει εν τη εφαρμογή των- ότι δεν ειναι βιώσιμοι και πρέπει να ανατραπούν άλλως πολύ φοβάμαι ότι θα θρηνήσουμε νέας εθνικάς συμφοράς»
Τον λόγο πήρε μετά ο Στεφανόπουλος «...Με τις συμφωνίες αυτές, καταφέραμε λίαν σοβαρό πλήγμα κατά της Συνθήκης της Λ ωζάνης, η οποία διασφάλιζε δια πάντα το καθεστώς το οποίον είχεν απορρεύσει μετα τον διαμελισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Το πράγμα
όμως ίσως να μην έχει σημασίαν σήμερον, όμως ουδείς γνωρίζει πού μπορεί να μας οδηγήσει κάποτε είτε δια τα θέματα των νήσων είτε δι’άλλα εδάφη η παραβίαση του
Άρθρου 16 της Συνθήκης της Λωζάνης....» Αφού μίλησαν και οι υπόλοιποι προαναφερθεντες πήρε το λόγο ο Πρόεδρος της Βουλής; «...Εψήφισαν εν όλω 288, είπον ΝΑΙ στις προτάσεις δισπιστίας118, είπον οχι170 κατά
ταύτα η Βουλή εγκρίνει τας συμφωνίας και...( σ.σ. πήγαν όλοι για νάνι με ήσυχη τη συνειδησή τους
(....Καημένη ΠΑΤΡΙΔΑ !.....)
Επιτρέψατέ μου αγαπητοί συνάδελφοι να σας απασχολήσω για λίγο ακόμι με τη δεύτερη συμφωνία αυτήν των ΠΡΕΣΠΩΝ –που με τη ΦΙΕΣΤΑ ,της γραβάτας,τους
αλληλοασπασμούς και τα χαμόγελα συντάραξαν την εθνική συνείδηση των πανελλήνων, αλλά και τον αιώνιον ύπνο του μεγίστου των αρχαίων φιλοσόφων προγόνων μας του ΠΛΑΤΩΝΑ, που με τη ρήση του...«μητρός τε και
πατροςτε και και των άλλων προγόνων απάντων τμιώτερον εστίν η Πατρίς αλλά και σεμνώτερον και αγιώτερον και εν μείζωνει μοίρα και παρά θεοίς και παρ΄άνθρώποις τοις νουν έχουσι»
Αλλά δυςτυχώς αυτοί οι άνθρωποιΙ που έβαλαν την υπογραφή τους στη Συμφωνία φαίνεται ΔΕΝ ΕΙΧΟΝ ΝΟΥΝ διότι:
Πούλησαν την ψυχή,την γλώσσα,την ιστορία και την Ελληνικήν εθνότητα του Μακεδονικού Ελληνισμού σε ένα Σλαβικό κρατικό μόρφωμα, που το 1/3 του πληθυσμού του έχει αλβανική ή βουλγαρική εθνότητα και γλώσσα,
ένα μείγμα της σερβικής και της βουλγαρικής γλώσσας Διότι ως προς την εθνότητα:
οι σημερινοί κάτοικοι της ελληνικής ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ δεν έχουν μακεδονική εθνότητα, η οποία ουδέποτε υπήρξε, αλλά έχουν την ελληνική εθνότητα, όπως και οι αρχαίοι
μακεδόνες, που και εκείνοι ήσαν έλληνες και η Μακεδονία
στην οποία ζούσαν ηταν μία από τις περιοχές της πολυφίλητης ελληνικής πατρίδας της ΕΛΛΑΔΑΣ μας,
(σ.σ...Παρακολουθόντας από την ΤV την φιέστα των
Πρεσπών άκουσα από τον Πρωθυπουργό της Π ΓΔ Μ των Σκοπίων ένα μικρό απόσπασμα από όσα συζητούσε χαρούμενος με έναν εκ των Ελλήνων προσκεκλημένων «και τώρα εμείς οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ απ’εδώ, και εσείς οι Έλληνες απ’εκεί...»
Όπως αντιλαμβάνεσαι φίλε αναγνώστη οι ΒΟΡΕΙΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ «φίλοι» μας δεν χάνουν τον καιρό τους και άρχισαν αμέσως τον αλυτροτισμό εις βάρος της πατρίδας μας.
Θεώρησα σκόπιμο να παραθέσω κατωτέρω τον ορισμό του ΕΘΝΟΥΣ όπως αυτός αναφέρεται στη μεγάλη Ελληνική εγκυκλοπαίδεια (Τόμος Θ σελ. 781), «..Λαός ομόγλωσσος,
ομότροπος και υπό κοινών ιδανικών συνδεόμενος όπως π.χ. σύμπαντες οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΓΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ
ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ.» Την έννοιαν του
ΈΘΝΟΥΣ την ορίζουν επί πλέον και εσωτερικά στοιχεία
όπως κοινός πολιτισμός και ιστορικαί παραδόσεις
Και σε ότι αφορά την γλώσσα την οποία χρησιμοποίησε
ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ για να διαδόσει ανά τα πέρατα της
Οικουμένης αυτό το ανεπανάληπτο θαύμα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού που τον ζούμε και σήμερα ακόμα
με τον χαρακτηρισμό «ΔΥΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» Από την
ιστορία του Μ. ΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του σοφού Γερμανού ερευνητή
JOHANN GUSTAV DROYZEN (μετάφραση των Ρ. και Η.
Αποστολίδη) παραθέτω κατωτέρω ένα μικρό απόσπασμα................
«....Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ με τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ αναμμένο πυρσό
στα χέρια του και στην ψυχή του, στο πέρασμά του εμψύχωνε τους λαούς και κατόρθωσε, ώστε το όραμά του
για μια παγκόσμια Ελληνική κοινωνία να γίνει πραγματικότητα και παραμύθι ένα του κόσμου όλου ....»
(σ.σ.Ο JOHANN GUSTAV DROYZEN είναι ένας ευσυνείδητος και σοφός επιστήμονας ερευνητής και τα όσα
αναφέρει στην τετράτομη ιστορία του ,του ΜΕΓΑΛΟΥ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τα στηρίζει επί αρχαιολογικών ευρημάτων)
όπως
«... αν δεν υπήρχαν τα μνημεία,οι επιγραφές, τα ευρήματα και τα νομίσματα αν δεν μιλούσαν οι μορφές έτσι
χαραγμένες και μαγευτικά χυμένες στις απαστράπτουσες
όψεις των χρυσών Στατήρων του Αλεξάνδρου το Νόμισμα,που,έγινε του κόσμου όλου το πανίσχυρο καταλλακτικό μέσο της οικουμένης όλης το τότε νόμισμα,κυκλοφόρησε με απόλυτη πέραση στην ενιαία επικράτεια,
που ε ίχε καρδιά τη Μεσόγειο μα και τη Βαβυλώνα που
είχε πέρατα του Ήλιου τις αρχές και τις στήλες του Ηρακλή στη Δύση , του Δούναβη τις όχθες, το Ντον και την Αζοφική την Υρκανία, τον Καύκασο και την Κασπία και
την Αράλη στον Βορρά, τον Ιαξάρτη και τις παγωμένες
ράχες των Ιμαλαϊων - την κάτασπρη στέγη του Κόσμου
- και τον Ινδό ίσαμε κάτω στην Ανατολή τον Ινδικό στο
Νότο και τις απέραντες ακτές της Αραβίας και τις πηγές του Νείλου καθενός, ακαταγώνιστος και ανίκητος για πάντα ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Με δύο μεγάλους ηρωικούς μύθους έζησε ο Ελληνισμός ως το Βυζάντιο:
—Με τον Ομηρικό των Τρωϊκών
—Και του Μεγαλέξανδρου, που δόθηκε από τα ίδια τα πράγματα το ηρωικό πλαίσιο του μύθου του Μεγαλέξανδρου:
Η μεγάλη εκστρατεια έγινε στο όνομα της Ελλάδας
όλης, για τιμωρία των προαιώνιων Περσών τυράνων,ο
διάκοσμος της μυθικής Ανατολής, που πρώτη φορά στην
ιστορία τους, άπλωναν χέρι απάνω της κυριαρχικό οι Έλληνες την άρπαζαν την έδρεπαν δικιά τους, λάφυρό τους, με όλα της τα θαυμαστά.
Και να που τώρα φίλε αναγνώστη ένα σλαβικό, σλαβόφωνο κρατικό μόρφωμα με Νονό έναν Σλάβο κομμουνιστή να έχει το θράσος και να διεκδικεί εις βάρος της
Πατρίδας μας Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα και να εχουμε από την πλευρά μας κάποιους ανευθυνοϋπεύθυνους να υπογράφουν με φιέστες,χαρές και γέλια και
αγκαλιές με τους Σλάβους υπό την πίεση των «συμμάχων» λένε να δεχθούμε και να υπογράψουμε. Όμως ας πληροφορήσουν τον Ελληνικό λαό ποιά είναι αυτά τα συμ-
φέροντα που κερδίζουμε με την υπογραφή. Είναι εθνικά ή πολιτικά;
Επί τέλους ας μεταφέρουν την ευθύνη στους ώμους του υπεύθυνου Ελληνικού λαού με ένα δημοψήφισμα, αν τους έχουυν απομείνει ακόμα λίγα ψήγματα αγάπης για αυτήν την πολυαγαπημένη πατρίδα και να μην ξεχνάμε
ότι και στα ΣΚΟΠΙΑ οι κύβερνήσεις αλλάζουν και εκείνοι που έσπερναν αγάλματα των αρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ στις πόλεις και στα χωριά τους κάποτε θα ξανάρθουν για να τα ποτίσουν, και ακόμη αυτοί που φώναζαν
και έγραφαν στα μέσα πληροφόρησης ότι η Ελλάδα καταπιέζει τα αδέλφια τους ,τους Μακεδόνες δεν πέθαναν,
είναι ζωντανοί και γεννούν τους διαδόχους τους,και αγαπητοί συνάδελφοι νομίζω ότι πάει πολύ να μην προβληματιζόμαστε και να είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε
ακόμη μία προδοτική συμφωνία πλάϊ σε εκείνη του κυπριακού.
ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ ΙΑΝ 2019
(1)Ζυρίχης-Λονδίνου για το Κυπριακό
(2)Των Πρεσπών για το δήθεν Μακεδονικό
Γράφει ο
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΟΙΡΙΣΚΛΑΒΟΣ
Ταξίαρχος Δ/Β ε.α.
1. Mε τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που υπογράφηκαν στο Λονδίνο την 20/2/1959 η Κύπρος υποτίθεται ότι απέκτησε την ανεξαρτησία της και θα ήταν σήμερα ένα ανεξάρτητο κράτος. Το προδοτικό πραξηκόπημα κατά του Μακαρίου που επακολούθησε δίνει τη χαριστική
βολή στις συμφωνίες,που προέβλεπαν ως εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία να εισβάλει και να εδραιωθεί έκτοτε στο μαρτυρικό νησί. Αλλά ας παρακολουθήσουμε τα γεγονότα όπως τα κατέγραψε η Ιστορία Στις 20/2/1959 οι αείμνηστοι Κ. Καραμανλής και ο Εθνάρχης Μακάριος αλληλοασπαζόμενοι τηλεγραφούσαν από το Λάνκαστερ χάουζ σε Αθήνα και Λευκωσία... (επετεύχθη σμφωνία).
Μια εβδομάδα αργότεραερα ο Κ. Μητσοτάκης στο Ελληνικό κοινοβούλιο (δήλωνε «...δια την επίτευξη των συμφωνιών αυτών χρησιμοποίησε η Ελλάς το πιστόλι στον κρόταφο του Εθνάρχου». (Πρακτικά βουλής 27/2/1959). Προφανώς θα είχε ενημερωθεί γι αυτά που ο Μακάριος είπε όταν εκλήθη εις το Λονδίνο και του εζητήθη η υπογραφή του για τη συμφωνία....«είχα την εντύ-
πωση ότι εκλήθην να συζητήσω μία λύση του κυπριακού και όχι να υπογράψω ό,τι εσείς οι τρείς Κυβερνήσεις αποφασίσατε. Με φέρνετε σε δύσκολη θέση όταν μου λέτε “Δέξου τη συμφωνία ή απόρριψέ την”...»
Στις 23/2/1959 οι ...πατέρες του έθνους συνεδριάζουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο Συνεδρίαση (Ν’Θ’’23/2/1959)
με προεδρεύοντα τον αείμνηστο Κ. Γ. Ροδόπουλο για να ακούσουν ανακοινώσεις επί του Κυπριακού. Στο βήμα, ο Κ. Καραμανλής. Λίγο μετά τις πρώτες ανακοινώσεις η Αντιπολίτευση καταθέτει δύο ξεχωριστές προτάσεις δυ-
σπιστίας εκ των οποίων η πρώτη «Δια την εν γένει διαχείριση του Κυπριακού ζητήματος,». Την υπογράφουν οι:
-Σοφοκλής Βενιζέλος Αρχηγός των Φιλελευθέρων
-Σ Μαρκεζίνης
-Σ Στεφανοπουλος
-Η, Τσιριμώκος
-Ι, Πασαλίδης Αρχηγός της Ε,Δ,Α.
- Α, Μπριλάκης
-Β Εφραιμίδης και
-Στ, Ηλιόπουλος
Για τη συζήτηση των προτάσεων ορίστηκε η 25/2/1959 (Συνεδρίαση Ξ)
Τον λόγο πήρε πρώτος ο Βενιζέλος:
«....Διερωτάται κανείς γιατί επί 4 έτη συνετηρήθη ο ηρωϊκός αγών της ΕΟΚΑ, Προς τι αι τόσαι θυσίαι, οι απαγχονισμοί, αι διώξεις, οι εμπρισμοί και αι οικονομικαί καταστροφαί εφόσον η κυβέρνηση ήτο αποφασισμένη να
δεχθεί τουςΤούρκους, δια τη δοθείσης λυσεως, ως συνκυριάρχους επί της νήσου... Η Κυβέρνηση δια διεθνούς πράξεως απεμπόλησε εις το διηνεκές την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Υπεγράψαμεν την αλυσσοδεμένην ανεξαρτησίαν. Η Κυβέρνηση διέπραξε και άλλο τεράστιο σφάλμα δεχθείσα την παραχώρηση βάσεων εις τους Άγγλους με κυριαρχικά επ’αυτών δικαιώματα. Κύριοι βουλευταί δεν θέλω να είμαι μάντης κακών, προβλέπω όμως ότι αι υπογραφείσαι συμφωνίαι — θα αποδειχθει εν τη εφαρμογή των- ότι δεν ειναι βιώσιμοι και πρέπει να ανατραπούν άλλως πολύ φοβάμαι ότι θα θρηνήσουμε νέας εθνικάς συμφοράς»
Τον λόγο πήρε μετά ο Στεφανόπουλος «...Με τις συμφωνίες αυτές, καταφέραμε λίαν σοβαρό πλήγμα κατά της Συνθήκης της Λ ωζάνης, η οποία διασφάλιζε δια πάντα το καθεστώς το οποίον είχεν απορρεύσει μετα τον διαμελισμό της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.Το πράγμα
όμως ίσως να μην έχει σημασίαν σήμερον, όμως ουδείς γνωρίζει πού μπορεί να μας οδηγήσει κάποτε είτε δια τα θέματα των νήσων είτε δι’άλλα εδάφη η παραβίαση του
Άρθρου 16 της Συνθήκης της Λωζάνης....» Αφού μίλησαν και οι υπόλοιποι προαναφερθεντες πήρε το λόγο ο Πρόεδρος της Βουλής; «...Εψήφισαν εν όλω 288, είπον ΝΑΙ στις προτάσεις δισπιστίας118, είπον οχι170 κατά
ταύτα η Βουλή εγκρίνει τας συμφωνίας και...( σ.σ. πήγαν όλοι για νάνι με ήσυχη τη συνειδησή τους
(....Καημένη ΠΑΤΡΙΔΑ !.....)
Επιτρέψατέ μου αγαπητοί συνάδελφοι να σας απασχολήσω για λίγο ακόμι με τη δεύτερη συμφωνία αυτήν των ΠΡΕΣΠΩΝ –που με τη ΦΙΕΣΤΑ ,της γραβάτας,τους
αλληλοασπασμούς και τα χαμόγελα συντάραξαν την εθνική συνείδηση των πανελλήνων, αλλά και τον αιώνιον ύπνο του μεγίστου των αρχαίων φιλοσόφων προγόνων μας του ΠΛΑΤΩΝΑ, που με τη ρήση του...«μητρός τε και
πατροςτε και και των άλλων προγόνων απάντων τμιώτερον εστίν η Πατρίς αλλά και σεμνώτερον και αγιώτερον και εν μείζωνει μοίρα και παρά θεοίς και παρ΄άνθρώποις τοις νουν έχουσι»
Αλλά δυςτυχώς αυτοί οι άνθρωποιΙ που έβαλαν την υπογραφή τους στη Συμφωνία φαίνεται ΔΕΝ ΕΙΧΟΝ ΝΟΥΝ διότι:
Πούλησαν την ψυχή,την γλώσσα,την ιστορία και την Ελληνικήν εθνότητα του Μακεδονικού Ελληνισμού σε ένα Σλαβικό κρατικό μόρφωμα, που το 1/3 του πληθυσμού του έχει αλβανική ή βουλγαρική εθνότητα και γλώσσα,
ένα μείγμα της σερβικής και της βουλγαρικής γλώσσας Διότι ως προς την εθνότητα:
οι σημερινοί κάτοικοι της ελληνικής ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ δεν έχουν μακεδονική εθνότητα, η οποία ουδέποτε υπήρξε, αλλά έχουν την ελληνική εθνότητα, όπως και οι αρχαίοι
μακεδόνες, που και εκείνοι ήσαν έλληνες και η Μακεδονία
στην οποία ζούσαν ηταν μία από τις περιοχές της πολυφίλητης ελληνικής πατρίδας της ΕΛΛΑΔΑΣ μας,
(σ.σ...Παρακολουθόντας από την ΤV την φιέστα των
Πρεσπών άκουσα από τον Πρωθυπουργό της Π ΓΔ Μ των Σκοπίων ένα μικρό απόσπασμα από όσα συζητούσε χαρούμενος με έναν εκ των Ελλήνων προσκεκλημένων «και τώρα εμείς οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ απ’εδώ, και εσείς οι Έλληνες απ’εκεί...»
Όπως αντιλαμβάνεσαι φίλε αναγνώστη οι ΒΟΡΕΙΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ «φίλοι» μας δεν χάνουν τον καιρό τους και άρχισαν αμέσως τον αλυτροτισμό εις βάρος της πατρίδας μας.
Θεώρησα σκόπιμο να παραθέσω κατωτέρω τον ορισμό του ΕΘΝΟΥΣ όπως αυτός αναφέρεται στη μεγάλη Ελληνική εγκυκλοπαίδεια (Τόμος Θ σελ. 781), «..Λαός ομόγλωσσος,
ομότροπος και υπό κοινών ιδανικών συνδεόμενος όπως π.χ. σύμπαντες οι ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΓΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗΝ
ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ.» Την έννοιαν του
ΈΘΝΟΥΣ την ορίζουν επί πλέον και εσωτερικά στοιχεία
όπως κοινός πολιτισμός και ιστορικαί παραδόσεις
Και σε ότι αφορά την γλώσσα την οποία χρησιμοποίησε
ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ για να διαδόσει ανά τα πέρατα της
Οικουμένης αυτό το ανεπανάληπτο θαύμα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού που τον ζούμε και σήμερα ακόμα
με τον χαρακτηρισμό «ΔΥΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» Από την
ιστορία του Μ. ΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του σοφού Γερμανού ερευνητή
JOHANN GUSTAV DROYZEN (μετάφραση των Ρ. και Η.
Αποστολίδη) παραθέτω κατωτέρω ένα μικρό απόσπασμα................
«....Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ με τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ αναμμένο πυρσό
στα χέρια του και στην ψυχή του, στο πέρασμά του εμψύχωνε τους λαούς και κατόρθωσε, ώστε το όραμά του
για μια παγκόσμια Ελληνική κοινωνία να γίνει πραγματικότητα και παραμύθι ένα του κόσμου όλου ....»
(σ.σ.Ο JOHANN GUSTAV DROYZEN είναι ένας ευσυνείδητος και σοφός επιστήμονας ερευνητής και τα όσα
αναφέρει στην τετράτομη ιστορία του ,του ΜΕΓΑΛΟΥ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ τα στηρίζει επί αρχαιολογικών ευρημάτων)
όπως
«... αν δεν υπήρχαν τα μνημεία,οι επιγραφές, τα ευρήματα και τα νομίσματα αν δεν μιλούσαν οι μορφές έτσι
χαραγμένες και μαγευτικά χυμένες στις απαστράπτουσες
όψεις των χρυσών Στατήρων του Αλεξάνδρου το Νόμισμα,που,έγινε του κόσμου όλου το πανίσχυρο καταλλακτικό μέσο της οικουμένης όλης το τότε νόμισμα,κυκλοφόρησε με απόλυτη πέραση στην ενιαία επικράτεια,
που ε ίχε καρδιά τη Μεσόγειο μα και τη Βαβυλώνα που
είχε πέρατα του Ήλιου τις αρχές και τις στήλες του Ηρακλή στη Δύση , του Δούναβη τις όχθες, το Ντον και την Αζοφική την Υρκανία, τον Καύκασο και την Κασπία και
την Αράλη στον Βορρά, τον Ιαξάρτη και τις παγωμένες
ράχες των Ιμαλαϊων - την κάτασπρη στέγη του Κόσμου
- και τον Ινδό ίσαμε κάτω στην Ανατολή τον Ινδικό στο
Νότο και τις απέραντες ακτές της Αραβίας και τις πηγές του Νείλου καθενός, ακαταγώνιστος και ανίκητος για πάντα ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Με δύο μεγάλους ηρωικούς μύθους έζησε ο Ελληνισμός ως το Βυζάντιο:
—Με τον Ομηρικό των Τρωϊκών
—Και του Μεγαλέξανδρου, που δόθηκε από τα ίδια τα πράγματα το ηρωικό πλαίσιο του μύθου του Μεγαλέξανδρου:
Η μεγάλη εκστρατεια έγινε στο όνομα της Ελλάδας
όλης, για τιμωρία των προαιώνιων Περσών τυράνων,ο
διάκοσμος της μυθικής Ανατολής, που πρώτη φορά στην
ιστορία τους, άπλωναν χέρι απάνω της κυριαρχικό οι Έλληνες την άρπαζαν την έδρεπαν δικιά τους, λάφυρό τους, με όλα της τα θαυμαστά.
Και να που τώρα φίλε αναγνώστη ένα σλαβικό, σλαβόφωνο κρατικό μόρφωμα με Νονό έναν Σλάβο κομμουνιστή να έχει το θράσος και να διεκδικεί εις βάρος της
Πατρίδας μας Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα και να εχουμε από την πλευρά μας κάποιους ανευθυνοϋπεύθυνους να υπογράφουν με φιέστες,χαρές και γέλια και
αγκαλιές με τους Σλάβους υπό την πίεση των «συμμάχων» λένε να δεχθούμε και να υπογράψουμε. Όμως ας πληροφορήσουν τον Ελληνικό λαό ποιά είναι αυτά τα συμ-
φέροντα που κερδίζουμε με την υπογραφή. Είναι εθνικά ή πολιτικά;
Επί τέλους ας μεταφέρουν την ευθύνη στους ώμους του υπεύθυνου Ελληνικού λαού με ένα δημοψήφισμα, αν τους έχουυν απομείνει ακόμα λίγα ψήγματα αγάπης για αυτήν την πολυαγαπημένη πατρίδα και να μην ξεχνάμε
ότι και στα ΣΚΟΠΙΑ οι κύβερνήσεις αλλάζουν και εκείνοι που έσπερναν αγάλματα των αρχαίων ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ στις πόλεις και στα χωριά τους κάποτε θα ξανάρθουν για να τα ποτίσουν, και ακόμη αυτοί που φώναζαν
και έγραφαν στα μέσα πληροφόρησης ότι η Ελλάδα καταπιέζει τα αδέλφια τους ,τους Μακεδόνες δεν πέθαναν,
είναι ζωντανοί και γεννούν τους διαδόχους τους,και αγαπητοί συνάδελφοι νομίζω ότι πάει πολύ να μην προβληματιζόμαστε και να είμαστε έτοιμοι να υπογράψουμε
ακόμη μία προδοτική συμφωνία πλάϊ σε εκείνη του κυπριακού.
ΕΘΝΙΚΗ ΗΧΩ ΙΑΝ 2019
